Piękny biust nie ogranicza się tylko do rozmiaru. Wykwalifikowany chirurg jest w stanie stworzyć kształtny i jędrny biust, proporcjonalny do sylwetki. Wybierze odpowiednią technikę, biorąc pod uwagę potrzeby pacjentki. Jeśli masz opadające piersi, warto skonsultować się ze specjalistą. Sprawdź, na czym polega zabieg i jak się do niego przygotować.
Opadanie piersi
Opadające piersi, czasem potocznie charakteryzowane jako obwisłe piersi, to problem, z którym borykają się zarówno młode kobiety, jak i te w dojrzałym wieku.
Wiotczenie piersi to jedna z wielu naturalnych zmian, których doświadczają kobiety wraz z wiekiem. Biust składa się z tłuszczu i więzadeł, ale brakuje mu tkanki mięśniowej. Nie ma ćwiczeń, które mogłyby go wzmocnić. Z biegiem czasu więzadła rozciągają się i tracą elastyczność, w związku z tym wiele kobiet skarży się na opadające piersi. Zmiana kształtu i utrata elastyczności mogą również wynikać z ciąży, karmienia piersią, wahania wagi i predyspozycji genetycznych.
Chirurgiczny lifting piersi, czyli zabieg podniesienia biustu
Mastopekasję, czyli lifting piersi, przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Pierwsze rozwiązanie stosuje się tylko wtedy, gdy opadnięcie jest niewielkie, a zabieg można wykonać z cięcia jedynie wokół otoczki. Specjalista chirurgii plastycznej podnosi biust, usuwając nadmiar skóry, modelując tkankę i zwiększając napięcie skóry.
Istnieją trzy popularne sposoby nacięć:
- wokół otoczki,
- z cięcia pionowego i wokół otoczki,
- wokół otoczki, pionowo w kierunku fałdu podsutkowego, a następnie poziomo w fałdzie podpiersiowym. W ten sposób powstaje blizna w kształcie odwróconej litery “T”.
Podniesienie piersi z powiększeniem
Podniesienie piersi wymaga od chirurga większych umiejętności niż klasyczne powiększenie biustu. Konkretna metoda jest uzależniona od stopnia zwiotczenia piersi, ich rozmiaru i kształtu, a także stanu i elastyczności skóry. Dodatkowo lekarz bierze pod uwagę rozmiar i położenie otoczek sutkowych.
Zabieg wykonuje się zazwyczaj u kobiet, które nie są zadowolone z wyglądu piersi po ciąży i karmieniu piersią lub po dużej utracie wagi. Specjalista podnosi kompleks brodawka-otoczka wraz z tkankami gruczołu, następnie powiększa piersi i nadaje im odpowiedni kształt, dzięki czemu wyglądają młodziej.
Chirurg zazwyczaj zmniejsza też średnicę otoczki piersiowej, która uległa rozciągnięciu. Zabieg podniesienia piersi z powiększeniem zwykle wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, by uchronić pacjentkę przed bólem i dyskomfortem.
Jak przygotować się do zabiegu podniesienia biustu?
Szukasz podpowiedzi, jak przygotować się do zabiegu podniesienia i ujędrnienia piersi? Specjalista przeprowadzi z Tobą dokładny wywiad lekarski, a następnie zleci odpowiednie badania laboratoryjne i wykona USG piersi. Jeśli cierpisz na choroby przewlekłe, pamiętaj, by poinformować o tym lekarza prowadzącego.
Istnieje kilka warunków, które musi spełniać pacjentka, by zakwalifikować się do podniesienia piersi:
- powinna cieszyć się dobrym zdrowiem i utrzymywać stabilną wagę,
- nie może cierpieć na chorobę sutka lub inne choroby.
- powinna mieć dobre wyniki badań laboratoryjnych i USG piersi.
Dodatkowo lekarz anestezjolog musi wydać pozytywną opinię do zabiegu w znieczuleniu ogólnym. Przed zabiegiem unikaj aspiryny, suplementów ziołowych i leków przeciwzapalnych, które mogą zwiększyć krwawienie.
Jak wygląda rekonwalescencja po liftingu piersi?
Po zabiegu pacjentka pozostaje zazwyczaj w klinice jedną dobę, a po kontroli zostanie wypisana następnego dnia. Przez pierwsze 7-10 dni biust może być obrzęknięty, a skóra napięta i “połyskliwa”. Niektóre pacjentki zgłaszają się do lekarza z obrzękniętym brzuchem. W dolnej części biustu może wystąpić zasinienie, które powinno ustąpić w ciągu 2 tygodni. Niekiedy pojawia się też nadwrażliwość lub obniżone czucie w obszarze brodawki.
Przez 3 tygodnie obowiązuje całkowity zakaz palenia i obowiązkowe noszenie biustonosza 24 godziny na dobę. Ponadto pacjentka powinna zrezygnować z uprawiania sportu, współżycia seksualnego i przeciążenia mięśni klatki piersiowej przez 3 tygodnie. Ważną rolę odgrywa bezpośredni kontakt ze specjalistą w czasie rekonwalescencji, należy również pamiętać o regularnych wizytach kontrolnych.